Amigos de la Tierra erakundeak «El impacto en el empleo de la transición agroecológica en España» izeneko azterlana argitaratu du. Bertan, elikagaien ekoizpenarekin eta kontsumoarekin lotutako bederatzi agertoki aztertzen dira, enplegua sortzeari dagokionez. Bertan frogatzen da trantsizio agroekologiko batek 400.000 postu baino gehiago handitu dezakeela enplegua nekazaritza-sektorean.
Gaur egun, nekazaritzaren eta abeltzaintzaren sektoreak 799.000 pertsona enplegatzen ditu Estatu espainiarrean; trantsizio agroekologiko baten bidez, dieta aldatuz, haragiaren kontsumoa murriztuz, 1.218.000 langile izatera iritsiko lirateke, Europar Batasunean sartu aurreko egoeraren antzeko zifrak. Horrela, 864.000 lanpostu lortuko lirateke nekazaritzan eta 354.000 abeltzaintzan; gaur egun, berriz, 599.000 eta 199.000, hurrenez hurren.
Azterlana aurreko ikerketan oinarritzen da: «La urgencia de una transición agroecológica en España». Bertan, elikagaien ekoizpen- eta kontsumo-egoera desberdinak alderatzen dira. Adierazgarria da nola trantsizio agroekologikoak, herrialdean abere gutxiago izateak, 154.000 enplegu berri sor ditzakeen sektorean, azterlanaren arabera, batez ere nekazaritzako egoera ekologiko baterako beharrezkoa den abeltzaintza-eredua aldatu delako. Hala, hausnarkari txikien abeltzaintza-etxolak gora egin duenez, eskulanaren beharrak gora egin du, 125 mila langileraino Estatuan, gaur egun baino hiru aldiz gehiago.
Ildo beretik, gaur egun abeltzaintza-sektorean zeregin garrantzitsua betetzen duen monogastrikoen (hegaztiak eta txerriak) ekoizpenean, animalien kopurua nabarmen murriztu beharko litzateke, sektorea gehiegi dimentsionatuta baitago Espainiako ekosistemen gaitasun biofisikoari dagokionez. Hala ere, eskulanaren beharra handiagoa denez nekazaritza ekologikoan (hiru aldiz gehiago oilaskoaren kasuan eta % 50 gehiago txerriaren kasuan), eskulanaren beharrak uste baino eragin txikiagoa izango luke, edo are handiagoa, hegazti-ekoizpenaren kasuan gertatzen den bezala.
Landare-ekoizpenaren kasuan, lanpostuen gehikuntzarik gehienak lekadunen eta barazkien ekoizpenean gertatzen dira. Bi kasuetan, laborantzarako hektarea-kopurua handitu delako gertatzen da hori. Egoera agroekologikoan, ekoizpenean jarritako 3,5 Mha lugorrietatik gehienak bi sektore horien artean banatzen dira. Sektore horietan 90.000 pertsonak lan egingo lukete lekadunak ekoizten, eta 237.000k barazkiak ekoizten.
Administrazio publikoek eskala txikiko nekazaritza eta abeltzaintza sustatu behar dute, batez ere familia-ekonomian oinarritutakoak, ekosistemak eta baliabide naturalak babestuko dituena, eta jardueraren garapen egokirako eta bertan lan egiten duten pertsonentzako bizitza duina lortzeko gutxieneko errentak bermatuko dituena. Garrantzi berezia dute nekazaritza-sorospen arruntek, hala nola Nekazaritza Politika Bateratuak, ingurumena eta langileen eskubideak errespetatzen dituzten ekoizleengana iritsi behar baitute.
