La Vía Campesina munduko nekazarien mugimenduak VIII. Nazioarteko Konferentzia egingo du Bogotan, Kolonbian, 2023ko abenduaren 1etik 8ra, "Krisi globalen aurrean, elikadura-subiranotasuna eraikitzen dugu, gizateriarentzako etorkizuna ziurtatzeko" lelopean. Bizkaiko EHNEk hiru ordezkarik hartuko dute parte nazioarteko batzar orokorrean eta LVCko emakumeen artikulazioaren esparruan.

Nazioarteko Konferentziak erabakiak hartzeko, aztertzeko, ebaluatzeko eta planifikatzeko eremu kolektibo garrantzitsuena dira mundu osoko eskualdeek antolatutako 182 erakunde nazionalentzat, lurrik gabekoak, emakumeak, landa-langileak, migratzaileak, arrantzaleak, artzainak, herri indigenak eta dibertsitateak ordezkatzen dituztenentzat. Afrika, Amerika, Europa eta Asiako 82 herrialdetan, nazio-, eskualde- eta kontinente-mailan. Nazioarteko konferentzietan, 10 eskualdetako ia 500 ordezkarik hartzen dute parte, eta landa-eremuetako aniztasunari eragiten dioten hainbat gai eztabaidatu eta aztertu izan dira. La Via Campesinak hor definitu, eguneratu eta lantzen ditu bere ekintza-ildo estrategikoak, erakunde kide berriak aztertu eta berresteaz gain, barne-funtzionamendua eztabaidatu eta kanpaina berriak abiarazteaz gain.

La Via Campesina antolatzen aritu den 30 urteetan nazioarteko zazpi Konferentzia egin dira. Lehena Monsen egin zen, Belgikan, 1993an. Bertan, lehen aldiz, Iparraldeko eta Hego Munduko nekazarien borroken indarra eta elkartasuna arrakastaz batu ziren, eta Elikadura Subiranotasuna proposatu zen Nekazari Nekazaritzaren proposamen zehatz gisa, agronegozioaren aurrean. 1996an Mexikon egindako Konferentzian, mugimenduak erantzun sendoa eman zuen merkataritza libreko itunen eta Munduko Merkataritza Erakundearen aurka. Indiako Konferentzian, 2000. urtean, emakumeen rola eta parte-hartze politikoa aitortu ziren Emakumeen Nazioarteko lehen Batzarra egin zenean, eta Nekazari eta Herri Feminismoaren haziak erein ziren.

2004ko Brasileko Konferentzian, Afrikako kontinentea La Via Campesina-rekin elkartu zen, eta bi eskualdetan antolatu zen. Afrikak hainbat borroka eta antolaketa-modu ekarri zituen, ingurumen-justiziaren aldeko eta estraktibismoaren, kolonialismoaren eta arrazakeriaren aurkako borroka indartuz. 2008an, Mozambikekoan, Nazioarteko Kanpaina – "Nahikoa da Emakumeen aurkako Indarkeriarekin" – abiarazi genuen, tresna pedagogiko gisa gure erakundeen barruan, bai eta gizarteekin hitz egiteko ere, patriarkatuaren eta indarkeria-mota guztien aurkako borrokan. Kanpaina hau mugimendu osoak hartu du.
2013an, Indonesian, Konferentziak gazteek mugimenduaren barruko zeregin eta egitura ezberdinetan duten parte-hartze zabala nabarmendu zuen.

2017an, Derion, Euskal Herrian, lehen aldiz, gure erakundeetako 50 ordezkarik osatutako talde bat bildu zen hitzaldiarekin batera, sexu- eta genero-aniztasunari buruz eztabaidatzeko. 2023an, gure hamargarren eskualdea aterako dugu ofizialki, Afrika Iparraldeko eta Eskualde Arabiarra (ARNA), Palestina, Maroko eta Tunisiako hainbat erakunde bilduko dituena, gerra eta gose testuinguruak dituzten herri arabiarren borrokak nabarmentzeko.

Nazioarteko VIII. Konferentziaren esparruan, Gazteen 5. Batzarra eta Emakumeen 6. Nazioarteko Batzarra egingo dira. Eztabaidarako, elkartrukerako, prestakuntzarako eta erresistentzia-estrategia komunak eraikitzeko gune garrantzitsuak dira. Emakumeen eta gazteen papera funtsezkoa izan da 30 urteko historia duen mugimenduarentzat, indartu egin du eta erronka garrantzitsuak ere ekarri ditu.

Gaur egun, Via Campesina funtsezko mugimendua da politika publikoen aldeko borrokan, nekazariak eskubideen subjektutzat eta Elikadura Subiranotasunaren, nekazaritza-erreformaren, nekazarien ekoizpen agroekologikoaren, nekazarien hazi-sistemen eta nekazarien eta herritarren feminismoaren garrantzitzat har ditzaten. Zutabe horiek bat datoz Nekazarien Eskubideei eta Landa Eremuetan Lan egiten duten Beste Pertsona Batzuei buruzko Nazio Batuen Adierazpenarekin (UNDROP). Adierazpen hori 2018an onartu zen, eta nekazarien mugimenduaren borroken eta antolaketaren ondorioz lortutako lorpen handia da.

Pandemiaren ondoren, La Via Campesinak Elikadura Subiranotasuna berretsi du, gosearen, gerren, klimaren eta osasunaren krisien aurrean benetako alternatiba bakarra den aldetik. Gaur egun, inoiz baino gehiago, nekazaria eta bere aniztasun guztia eskubideen eta aldaketen subjektu gisa aitortzearen garrantzia nabarmentzen dugu. Haien zeregina funtsezkoa da beren lurraldeetan justizia sozial eta klimatikoaren alde borrokatzen duten gizarteetan, langileentzako elikagai osasungarriak eta eskuragarriak eskainiz. Gure ustez, posible da landa-ingurunean duintasunez bizitzea balio humanistak landuz, lurra sendatuz eta zainduz, eta bizitza onuraren aurretik jartzeko borrokatuz