ICLIren artikulua: “Kilómetro cero, más allá de la marca”

“Urteko janari-ekoizpenaren herena, hau da, 1300 milioi tonaren baliokidea, kontsumitzaileen edo txikizkarien zaborretan amaitzen dela kalkulatzen da, edo garraio eta bilketa-jarduera kaskarrek hondatuta”.

“2050ean munduko populazioa 9600 milioira iritsiko balitz, (ia) hiru planeta beharko lirateke, egungo bizimoduari eta kontsumoari eutsiz”

“Zero kilometroa” eta Garapen Iraunkorreko Helburuak (GJH) paraleloan doaz. 12. GJHak “ekoizpen eta kontsumo arduratsuaz” hitz egiten du.

“Zero kilometroko” edo “0 kilometroko” elikadura lehengaia 100 km baino gutxiagoko erradiotik datorren produktuak lehentasunez erostean oinarritzen da. Joera hori hirurogeita hamarreko hamarkadan sortu zen AEBn, eta laurogeiko hamarkadaren amaieran iritsi zen Europara. Helburua ez da banatzaile handien aurka borrokatzea, baizik eta tokiko ekonomiak eta sasoiko laboreak sustatzea, eredu solidarioago bat sortuz.

Egiaztatuta dago azken mendeko aurrerapen ekonomiko eta sozialarekin batera ingurumen-degradazioa gertatu dela, eta horrek arriskuan jartzen dituela gure etorkizuneko garapena baldintzatzen duten sistemak.

“Km 0” kontzeptua “slow food” izenez ezagutzen den nazioarteko mugimendu bati lotuta dago, MODU IRAUNKORREAN KONTSUMITZEA esan nahi duena. Europako Parlamentuaren 2012ko ebazpen baten arabera, “kontsumoaren hurbiltasuna da hondakinak murrizteko funtsezko neurrietako bat”.

Zergatik handitu nire elikagaien kontsumoa “Km 0”? Zeren:

  1. Aztarna ekologiko askoz txikiagoa uzten dute. Kamioi izozkailuak, hegazkinak, trenak eta itsasontziak banaketa-katetik kanpo gera daitezke, berotegi-efektuko gasen emisioa eta material ez-biodegradagarrien erabilera (plastikoak, esaterako) arinduz.
  2. Bitartekarien katea laburtzean elikagai-hondakinak murrizten dituzte. Tristram Stuart aktibistak, elikagaiak alferrik galtzearen aurkako munduko liderretako batek, “Waste: uncovering the global food scandal” liburuan honako hau dio: “produktuen bi heren alferrik galtzen dira azken kontsumitzailearengana iritsi aurretik”.
  3. Gure ingurumen-mugez jabetzen laguntzen digute, sasoiko produktuen egutegiaren arabera arautu behar baitugu, tokiko ekonomia indartuz.
  4. Ekimen honek erosketa-esperientzia aberastu nahi duten kontsumitzaileen lehentasunen aldaketa jasotzen du, keinu bakoitzarekin ingurumena babesten laguntzen dela jakinda.
  5. Hurbileko produktuak osasuntsuak dira, kalitate-kontrol zorrotzenak, gozoak eta nutrizio-ekarpen handiagoa dutenak. Gainera, ustiategi txikien, kasu askotan familiakoen, identitateari eustea ahalbidetzen dute, lurraldearen iraupenean lagunduz.

ICLIren artikulurako esteka (Ingeniería para la cooperación/Lankidetzarako ingeniaritza): icli.ong/kilometro-cero-mas-alla-de-la-marca/