Europako Batzordeak legez kanpoko disruptore endokrinoen pestizidak baimentzea proposatu du. Jardunaldiak Lizarran

Jardunaldiak Lizarran, gaian adituak direnekin: Ikusi hemen

Europako Batzordeak proposatu du plagizida disruptore endokrinoak legeztatzea, baldin eta beren helburu diren organismoez bestelako hormona-sistemari eragiten badiote, baldin eta aho berekoak badira.

[Iturria: Blog de Ecologistas en acción sobre Contaminantes Hormonales: Ikusi hemen]

Otsailaren 28an Plagiziden Komitean (ScoPAFF) bozkatuko den proposamen berrian, Batzordeak bere sistema endokrinoan eragina duten izurriteak hiltzen dituen edozein substantzia aktibo baimendu nahi du, nahiz eta xede berekoak ez diren beste erakunde batzuen hormona-sistema kaltetu.

Sistema hormonalaren alterazioa, hain zuzen ere, bere ekintza modua izan arren, pestizida hori ez da disruptore endokrinotzat hartuko (definiziotik ateratzen dute, beraz).

Irizpide berrien testua Batzordearen orrian ikus daiteke.

Ondorio larriak naturan

Hegazti horiek ez dute beren ugalketa-portaera "gogoratzen", anfibioek ez diote helduei zapaburuaren metamorfosia egiten, moluskuak malformazioekin sexu-organoetan, ugaltzeko ahalmenaren galera orokorra, tiroideen desordenak eta lesioak guruin suprarrenaletan... horiek guztiak disruptore endokrinoek naturan dituzten ondorioetako batzuk baino ez dira, planeta osoaren aniztasuna arrisku larrian jartzen ari direnak.

Disruptore endokrinoaren definizioaren salbuespen horri esker, ez da disruptore endokrinotzat hartuko eltxoaren aho berekoak direlako (artropodoak dira). Disruptore endokrinoa eltxoaren hormona-sisteman ere eragiten duen aldaketa baten bidez eltxo espezie bat ezabatzeko sortu zen intsektizida.

Plagizida disruptore endokrinoak legeztatzeak areagotu egingo du ornogabeen arteko biodibertsitatearen galera. Europak intsektuen % 45 galdu du 40 urtean, eta basa-erleen espezieen % 9,2 galtzeko arriskuan daude. Animalia horiek ekosistema guztien oinarrian daude, eta batzuk, polinizatzaileak adibidez, ezinbestekoak dira giza bizitzarako.

Batzordearen proposamen berriak, plagizida disruptore endokrinoak legeztatzean, arriskuan jartzen ditu ekosistemak eta giza osasuna.

Legez kanpoko proposamen bat

Gaur egun, 483 substantzia aktibo daude baimenduta Europan pestizida gisa erabiltzeko. Horietatik, gutxienez 53 ikerketa zientifikok hormona sistema aldatzen dutela frogatzen dute.

Plagizidei buruzko 1107/2009 Erregelamenduak, II. eranskineko 3.8.2 puntuan, honela dio hitzez hitz: "substantzia aktibo bat, babesle bat edo sinergista bat onartuko da, baldin eta ez bada ulertzen alterazio endokrinoko propietateak dituela, eta horiek organismo ez-objektiboetan ondorio kaltegarriak eragin ditzaketela".

Beraz, Batzordearen proposamena legez kanpokoa da, testu horren aurka egiten duelako, helbururik gabeko organismoei eragiten dieten plagizida disruptore endokrinoak baimentzen dituelako.

Gainera, Batzordeak gainditu egiten du bere agindua, hau da, irizpide zientifiko batzuk lantzea disruptore endokrinoa zer den definitzeko, eta ez aldatzea edo salbuespenik sartzea Plagiziden Erregelamenduan, Parlamentuak, Kontseilu Europarrak eta Batzordeak berak parte hartu baitzuten erregelamendu hori onartzeko.

Proposamenari aurka egiteko beste arrazoi batzuk

Kutsatzaile hormonalak definitzeko proposamenak hainbat puntu ditu, eta Europako estatuen kritikak jaso ditu, besteak beste, Espainiarenak, eta osasun-erakunde eta ekologistenak.

Agian kezkagarriena da oso zaila egiten duela, ikuspegi zientifikotik ia ezinezkoa ez bada, substantzia bat disruptore endokrinotzat jotzea.

Proposamen berriaren arabera, substantzia aktibo, babesle edo sinergista batek disrupzio endokrinoaren ezaugarriak dituela ulertuko da, hiru baldintza hauek (guztiak) betetzen badira:

  1. Kontrako efektua eragiten dio gizabanako ukituari edo haren progeniari.
  2. Ekintza endokrinoa du, hau da, sistema endokrinoa aldatzen du.
  3. Eta kontrako efektua alterazio endokrinoaren ondorioa da.

Toxikologoen eta endokrinologoen arabera, kausalitatearen azken erlazio hori zientifikoki frogatzea, kontrako efektua alterazio endokrinoaren bidez azaltzen duena, ia ezinezkoa da gaur egun.

Disruptore batekiko esposizioaren eta alderantzizko efektuaren arteko erlazioa erakusten duten ikerketa ugari daude, ekintza-modua zehaztu gabe.

Horren ondorioz, disruptore endokrino ugarik gure inguruan jarrai dezakete, eta gizakiengan kalteak eragin ditzakete, hala nola minbizian, malformazioetan eta neurona-arazoetan.

Otsailaren 28an, estatu kideek proposamena bozkatzean, Espainiak aurreko lau bozketetan izandako jarrerarekin jarrai dezan eta proposamenari aurka egin diezaion animatzen dugu.

Zuk ere kontrako botoa eman dezakezu esteka honetan: