Valdivielso Haranean (Burgos) sortzen ari den 'Josefa Martín Luengo' Herrien Eskola atzo aurkeztu zen Bilbon, Pablo Simon proiektuaren partaidearen eta Amets Ladislao EHNE Bizkaia-ko ordezkariaren parte-hartzearekin.

'Josefa Martín Luengo' Herrien Eskola bi helburu nagusi dituen espazio formatibo-esperientziala da: beren lurraldeak suspertzen eta defendatzen lagunduko duten bizi-sustatzaileak prestatzea, eta gizarte-mugimendurako prestakuntza-gune bat sortzea, landa-inguruneen eta hiri-inguruneen arteko loturak, errespetua eta elkar ezagutzea indartzeko, ezinbestekoa baita bi aldeek bizirik irauteko.

Eskolako ekosistema parte-hartzailea zabala eta askotarikoa da, eta antolakuntza-sare zabal batek osatzen du. Erakunde horiek, prestakuntzan konfiantza izanik, hiri- eta landa-mugimendu herrikoia indartu eta landa-mundu bizi baten alde borrokatu nahi dute. Proiektua Memoria Viva de los Pueblos herri mugimenduak bultzatu du, Revista Soberanía Alimentaria, Biela y Tierra aldizkariaren eta Cerratoko Landa Unibertsitatearen laguntzarekin, Espainiako Estatuko berrogeita hamar kolektibo eta erakunde baino gehiago dituen laguntza-sarearekin batera.

Atzo Bilbon egindako aurkezpenean, Pablo Simonek azaldu zuen Herrien Eskola 14 herrixketako lurralde batean finkatzen ari dela. Herri horiek udalerri bat osatzen dute, Quecedo de Valdivielso, 20 km inguruko hedadura duen haran batean, eta 400 pertsona baino ez dira bizi. "Eskola landa-munduaren eta landa-eremuko eta hiriko oinarrizko gizarte-mugimenduaren arteko benetako zubia izatea nahi dugu", adierazi zuen.

"Gure lurraldeek pairatzen duten ahanztura handiari aurre egitea eta eredu neoliberalaren aurka borrokatzea bilatzen dugu", adierazi zuen Simonek. Ekimenaren sustatzaileek naturarekiko eta baratzearekiko lotura aldarrikatzen dute; izan ere, "gizadiak izan duen masa-pisokologo handiena da, eta lurretik bereizteko prozesu horrek osasun mentaleko arazoak sortzen ditu".

Adierazi zuenez, Eskolak bi zati ditu: bata teknikoa, trebakuntzakoa, eta bestea prestakuntza politikokoa. "Kontzientzia kritikoa eraikitzeko zatiak errealitatea ikuspegi sozial eta politiko batetik ulertzen eta aztertzen lagundu behar du, lurraldeetako herri-mugimenduak sortu ahal izateko". Prestakuntza teknikoa agroekologian oinarrituko da, baita "nekazarien arteko harremanetan eta nekazarien ekonomietan, abeltzaintza estentsiboan, lanbideetan, osasun komunitarioan, komunikazioan, kultura herrikoian" ere.

Amets Ladislao EHNE Bizkaia-ko ordezkariak, bere aldetik, nekazal sindikatuak azken urteotan antolatzen ari den Agroekologia Feministako Eskolen garrantzia azpimarratu zuen. Ladislaok azpimarratu zuen hiru helburu dituztela:

• • Belaunaldien arteko erreleboa, hau da, "jendea sektorean kokatzea". Adierazi zuen Bizkaian biztanleen %1ek baino gutxiagok lan egiten duela gaur egun nekazaritzaren eta abeltzaintzaren sektorean, eta emakumeak ez direla iristen instalazioetan lan egiten duten pertsonen %30era.
  • Ekoizpen-eredua aldatzea, "irakasten zigutena ez zelako guk izan nahi genuena".
  • "Ordezkaritza politikoa nahi dugu". Izan ere, gaur egun, "eta hau horrela esan behar da, gure lurraldean elikagai-subiranotasunaz eta agroekologiaz hitz egiten bada, gure nekazaritza-erakundeari esker izan da; baita La Vía Campesinari eta horren aldeko apustua egin duten erakundeei esker ere".

Ladislaok nabarmendu zuen agroekologia feministako eskolek hiru arlotan egiten dutela lan: teknikoan, politikoan eta antolaketan. Zentzu horretan, "nekazari-nekazari" harremanen alde egin zuen, mendekotasun-harreman hierarkikoetatik ihesi. "Baliagarria den eta, gainera, antolaketa-kultura eta kultura politikoa irakasten dizkizun jakinduria-sare bat sortzea da kontua". EHNE Bizkaia-ko ordezkariaren arabera, "desagertzera garamatzan sistema batean bizi gara; edo politikoki eta antolamenduaren aldetik formatzen gara, edo sektore hau amaitzen da".

Agroekologia Feministaren Eskola -baieztatu zuen- "tresna bat da, ez da helburua". Sistema globalak elikagaien ekoizpen-diseinu bat dauka, "eta bertan ezin gara sartu, eta oso garrantzitsua da sarea, prestakuntza, jakinduria... azken batean, dena partekatzea, partekatzea".

Mikromezenasgoa

Herrien Eskolako sustatzaileek kontu bat sortu dute goteo.org webgunean, pertsona guztiek proiektua bultzatzen laguntzeko ekarpen ekonomikoak egin ditzaten.

Herrien Eskolaren eraikuntza hiru fasetan dago planteatuta, kanpoko enpresen eta profesionalen laguntza eta lan komunitarioa proiektuaren ardatz nagusitzat hartuta. Eraikuntza-prozesu soil bat baino gehiago, erakundeen eta tokiko komunitatearen arteko loturak sortu nahi dira, parte-hartze kolektiboa sustatuz. Helburua hiru faseak sei urteko epean osatzea da, elkarlanean egindako lan gehienarekin.

Lehen fasea bultzatzeko, crowdfunding-kanpaina hau abiarazi dute. Kanpaina horri esker, hasierako funtsak lortu ahal izango dira, lehen eraikin bat eraikitzeko. Eraikin horrek funtsezko espazioak izango ditu, parte-hartzaileentzako klaseekin, tailerrekin eta ostatuarekin hasteko. Gainera, espazio komun bat prestatuko da, eskolak, beste elkarte batzuek eta tokiko komunitateak erabil dezaketena, izaera inklusiboa eta kooperatiboa indartzeko.

Eskola hartuko duen etxea gelatan eta gelatan banatuta dago:

Guztientzako espazio publikoa:

• • Zentro soziokulturala: Gune komunitarioa denda, kafetegia, jantokia, liburutegia, zinema eta idazkaritzarekin.
  • Adinekoentzako eguneko espazioa, baratzeekin, tailerrekin eta belaunaldien arteko jarduerekin.
  • Jantokia eta otordu-etxea: Ikasleak, bisitariak, eskolako langileak eta eskolarekin lotutako lan-kooperatibako kideak elikatzen dituen espazioa, baina, horrez gain, Ebroko Gr ibiltariei eta gerturatzen den edonori menuak eskaintzen dizkiena.
  • Haur-eskola: Gurasoen eta haurren eskola kooperatiboa, lurraldean bizi diren haurrei hezkuntza eskaintzeko. Etorkizunean, eskola hori bailaran familiak finkatzeko motorretako bat izatea lortu nahi da. Familiak naturarekin eta lurraldeekin duten zuzeneko harremanarekin lotutako eredu pedagogiko desberdin bat bilatzen ari dira, ikaskuntza formala bizilagunen ohiko bizi-baliabideekin integratzeko.
  • Elikagaien transformazio-zentroa: Nekazaritzako kooperatibak prestatutako elikagaiak ekoizteko instalazioa.

Eskolako barne-espazioak:

• • • Metal-tailerra eta arotzeria: Eskolako makineria eta ekipamendua mantentzeko eremua.
    • Ikasgelak: Hainbat diziplinatako irakaskuntza teorikorako espazioak.
    • Hazi- eta belar-bankua: haziak eta sendabelarrak kontserbatzeko lekua.
    • Gela kolektiboak/familiarrak/banakakoak: 5 pertsonako gelak, prestakuntza-mota desberdinetara joan daitezkeen ikasleentzat.
    • Familiak eta irakasleak hartzeko gelak.
    • Giza Eskubideen defendatzaileentzako apartamentuak: Kolektiboa Giza Eskubideen defendatzaileen (nekazarien komunitateak) harrera-sareetan dago, beren jatorrizko herrialdean egiten duten lanagatik beren osotasun fisikoaren aurkako mehatxuak jasaten baitituzte eta beste herrialde batzuetara erbesteratzeko aukerak eskaintzen baitzaizkie.